Manifeste affirmant le caractère un et divers de la langue d'Oc

#307: Éric Gonzalès - Re: Re: Re: Re: Re: acòrdi!

Bonjorn,

lo caractèr un e divers (insistaz sus aquel darrièr mot) de la lenga nòstra me sembla plan establit. Rebufi pas brica la diversitat. S'ai balhat aquela impression, es una manca de clartat dins mon expression. Simplament, dins tota aquela diversitat bartassièra, pensi que se cal gardar tanbens  la possibilitat d'aver una aisina mai neutra, mai "operativa" dins lo sens tèrra a tèrra d'una lenga-esplech, instrumentala. Diguem lo mot que fa tremblar: "oficiala" (e vesètz qu'aqui, d'unis diràn,  aquò implica un projècte politic). Bessè qu'aquela aisina neutra deu èsser pluricentrica, coma ba ditz En Olivar. Ni uniformitat, ni pagalha. Me sembla que pel moment riscam pas grand causa del costat "uniformitat" d'aquela alternativa. Per contre del costat pagalhos se i avia un prèmi Nobèl per aquò tanbens, benlèu que l'agafariam.

Lo manifèste, d'unis l'an remarcat aici, foguèt redigit (e brilhantament) en francés. S'èra estat redigit en occitan autentic d'un terrador donat seria estat benlèu identificat coma "manifèste provençal', "manifèste gascon", "manifèste lengadocian", "manifèste cevenòl" (per far plaser a En Gorgaud), "manifèste setòri"  o que te sabi. S'aviam agut un occitan referencial (e mai foguès pluricentric)  jos la man, l'auriam benlèu escrit atal, e punt. Seria estat milhor, e mai coerent que de ba faire en francés coma lo catòia de Bodon quand se'n va a tolosa e que charra en francés ambe son amiga gascona.

Praquò soi d'acordi ambe lo JFB ende dire qu'aquela "referencia" pot pas èsser quicòm d'impausat mas deu èsser lo fruch d'una madurason organica. Sana reflexion de mètge !

Cossi que sia, poirem lèu far petar la Blanqueta (una e divèrsa ela tanbens): passarem lèu lo cap de las 2000 signaturas ! e de monde de tria, attencion ! tra la la la la la la la ! (aire conescut, e que s'escriu tanplan en grafia classica coma mistralenca, enfins ba cresi).

amistats